Even bijpraten over Colder

Dinsdag 11 November 2003 om 13:26

Zaterdagavond hebben we Colder opgehaald bij Henk en Lianne. Hun waren verdrietig dat Dikkie-Dik (a.k.a. Colder) weg ging, maar we hebben beloofd ze op de hoogte te houden. Colder zelf vond het allemaal wel best: eenmaal in de auto sliep hij binnen een paar minuten. Thuis aangekomen had hij met hetzelfde tempo op twee plekken gepoept ;). Die nacht ben ik bij 'm blijven zitten, slapend in een stoel. Steeds als hij jankte stak ik een paar vingers door de tralies van de bench, waarna het piepen meteen ophield. Rond een uur of 5 was ik verkleumd en stijf. Colder sliep, en ik ben naar boven gegaan. Van de buren een paar deuren verderop hoorde ik later dat Colder van 5 tot 7 heeft gejankt... ik sliep er dwars doorheen.

Zindelijkheidstraining
Om 7 uur liep ik naar beneden om hem uit te laten. Colder uit de bench, schoenen aan - te laat, plasje voor de bench. Dat gaan we voortaan anders doen. Overdag hebben we Colder elk uur uitgelaten en bovendien steeds nadat hij had gegeten, gedronken of geslapen. Als hij buiten zijn behoefte deed, werd hij uitbundig geprezen. Ongelukjes binnen hebben we consequent genegeerd. Dat werkte goed: aan het eind van de dag gaf hij zelf aan dat hij naar buiten moest. Op twee kleine plasongelukjes na gaat het sindsdien vlekkeloos, letterlijk en figuurlijk. Van al die nieuwe indrukken raakte Colder zo vermoeid, dat hij halverwege de dag volledig in de bench lag.

Zondagmiddag kwamen mijn ouders op bezoek vanwege Jochums verjaardag. Het was beregezellig. Hun beide teckels, Famke en Droefke, konden goed overweg met Colder. Benieuwd of dat nog zo goed gaat als hij driemaal zo groot als hen is, over een maandje of twee ;-)

Zondagnacht heb ik een tip uitgeprobeerd die ik op het Internet tegenkwam. In plaats van de pup 's avonds onverhoeds alleen te laten, heb ik het 'avondritueel' verdeeld over meerdere stappen. Eerst het licht uit en de kamer uitlopen. Minuutje wachten, terugkomen, voordeur op slot, kamer uit. Minuutje wachten, terugkomen, achterdeur op slot, kamer uit. Minuutje wachten, terugkomen, appelmoes in de koelkast zetten, kamer uit. Minuutje wachten, terugkomen, kaarsje verplaatsen (ik moest toch wat ;-)

), kamer uit. De eerste keer jankte Colder hartgrondig. De tweede keer wat minder, de vijfde keer niet meer noemenswaardig. De zevende keer tilde hij zijn kop niet eens meer op toen ik terugkwam. Hij leert snel. Ik ook, want de volgende ochtend had ik mijn schoenen al aan toen ik beneden kwam. Binnen een minuut stonden we buiten en kon Colder netjes plassen.

Maandagmiddag zijn we met Colder naar de dierenarts gegaan. Hij was heel tevreden, Colder is een kerngezonde pup. Hij heeft meteen zijn eerste inenting gekregen, de gebruikelijke wormenkuur en een middeltje tegen vlooien. Met een boel goede informatie, een dierenpaspoort en een geëente pup stapten we na een half uurtje weer naar buiten. Een heerlijk beestje, waar we veel van gaan genieten!

Hiervoor: "Even bijpraten over de stichting" | Hierna: "Zoek en vind voor journalist en redacteur" | Naar de voorpagina | E-mail zenz

Reisgenoten

Ik zag die foto met Colder in de bench en wilde je er even aan herinneren dat Colder het verschil nooit zal leren tussen deze schoen en die nieuwe 200 Euri schoen die hij volgende week tegenkomt en er zo smakelijk uit ziet. De eerste regel die wij leerden op de honden (=baasjes)training: “wat nu mag, mag altijd, wat nu niet mag, mag nooit” Een regel die wij niet hebben kunnen volhouden met als gevolg dat het bezoek mag staan en Maxine en Raya de bank voor zichzelf hebben…. :-) ) Suc6 met deze prachtige pup, het is een poppie.