Ik noem je inderdaad lichtelijk paranoïde.

Dat mag.

Positiebepaling met behulp van je GSM is technisch geen probleem. MacDonalds heeft al eerder geprobeerd toestemming te krijgen om die gegevens te mogen gebruiken voor Direct Marketing: zodra je je binnen een paar honderd meter van een Mac bevindt ontvang je een SMS-je met een speciale aanbieding. En MacDonalds is niet de enige partij die kansen ziet: voor veel bedrijven is de lokatie van een zich verplaatsende potentiële klant interessant. Verplaats je eens in de Apple marketeer, die opeens de technische mogelijkheid ziet om volautomatisch een SMS-je met een scherpe aanbieding te sturen naar elke persoon die in de afgelopen week gezocht heeft op ‘Apple ipod Nano’, op het moment dat die persoon zich binnen een straal van 200 meter van een Applestore bevindt. Hoeveel additionele omzet door impulsaankopen zou je daarmee kunnen genereren? Hoeveel geld zou Apple daarvoor over hebben? En dat de overheid niet alleen theoretisch in dergelijke gegevens geïnteresseerd is maar er ook daadwerkelijk in de praktijk mee werkt staat (sinds de Kuip rellen ) buiten kijf.

Ik heb nog wel een Gmail account voor je zonder dat je die met GSM hoeft activeren

Dank, maar da’s niet nodig. Ik heb sinds de eerste week een Gmail account – zo stuitte ik ook op de algemene voorwaarden waar ik al eerder over schreef (zie het linkje in de post hierboven). En precies om die reden gebruik ik het account nooit. Evenmin stuur ik email naar mensen met een Gmail account: ook die mail komt immers in de grote bittenbak terecht, zonder dat ik daarom gevraagd heb.

Dat je nog iets durft te schrijven op je weblog !!! Heldhaftig hoor.
Of weer je Google van je site met een robots.txt ? Want anders zou Ik zou maar helemaal offline gaan als ik jou was….

Het grote verschil is, dat ik daar zelf bij ben. Google is een zoekmachine, die de content die ik publiceer op mijn weblog mag indexeren. Dat is wat zoekmachines doen, en wat ze moeten doen om een bruikbaar instrument te zijn voor hun gebruikers. De extra informatie die Google opslaat (de inhoud van je emails, je zoekgedrag, de sites die je bezoekt) dienen niet de klant, maar enkel en uitsluitend de adverteerders die met behulp van die gegevens hun advertenties nauwkeurig kunnen afstemmen op het publiek. Dáár heb ik bezwaar tegen. Je gegevens zijn geld waard, en vroeg of laat zal Google dat verzilveren, in het belang van hun aandeelhouders – en ze zijn als beursgenoteerde club wettelijk verplicht te handelen in het belang van de aandeelhouders! Het profiel dat Google van je maakt is bovendien zo gedetailleerd dat de overheid wel gek zou zijn als ze er géén gebruik van zou maken. Per slot van rekening: de gegevens zijn er, en ze hebben het machtsmiddel (wet) in handen om de gegevens te gebruiken. Om misbruik te voorkomen moet je dus gewoon zorgen dat de gegevens er niet zijn, en dus niet zo’n gedetailleerd profiel willen maken.

Volgens mij is het al veel te ver gegaan. Moet je voor de lol je eigen naam eens intoetsen in Google. Schrikbarend hoeveel nu al over je te vinden!. Tot de naam van je advocaat (en persoonlijk adviseur) aan toe; heb je ooit eens iemand aangeraden in een nieuwsgroep. Bovendien houdt je van kamperen in een tent, wandelen, handheldpc’s, detachering, freelance, geocaching, Nederlands Gereformeerd, leest graag voor uit de bijbel, Bee-Gees, adhd, zonsverduistering en nog 358 andere verwijzingen naar jouw naam, veelal zakelijk danwel via iets wat je ooit op je log hebt geschreven. Om niet te spreken van de foto’s (met of zonder haar ) en de vakantiefoto’s die je zelf online hebt gezet. Anoniem ben je tegenwoordig niet meer op het internet.

Overigens is het wel leuk “mezelf” op een klein roze fietsje te zien rondcrossen Ik kan me er niets meer van herinneren…..

Yep, Google weet erg veel. Meer dan ze zelf lief is soms. Maar de info die je nu hebt gevonden, heb ik zelf prijsgegeven. En dan kan ik wel heel stoer roepen dat ik geen geheimen heb en dat iedereen alles van me mag weten (en voor wat ik online publiceer gaat dat zeker op), maar stel nu dat je ook toegang had tot mijn email… dan wist je nu ook alles van de harde strijd achter het overbodige faillissement van Capcave, de belangenverstrengeling die tot de ondergang leidde, wie de beoogde financier voor de management buy-out was en wat hij bereid was te betalen, de persoonlijke gebedsonderwerpen van het Youth for Christ team… dat gaat even een paar stappen verder. En ik vind het niet fijn als die mails gescand worden en de daaruit gehaalde keywords als basis dienen voor getargete commerciele email en banners op websites die ik bezoek.

@Gert Jan: maar wie zegt dat dat bij andere providers niet gebeurt ?

De gebruiksvoorwaarden. Emailverkeer valt onder het briefgeheim, en men is uiterst voorzichtig als het gaat om de inhoud van email. Zelfs spamfiltering gebeurt voornamelijk op headers, niet op inhoud. Google gaat daar een stuk minder terughoudend mee om: ze stellen zelfs met zoveel woorden dat ze zich het recht voorbehouden om je mail te lezen als dat in het belang van het publiek of Google zelf is. Check hun voorwaarden.

Bovendien gaat het bij Google natuurlijk nog een stapje verder: de imaginaire Google medewerker die mijn achtergrond zou willen kennen heeft ook de beschikking over al mijn zoekopdrachten – al neem ik aan dat ze die niet tot in eeuwigheid bewaren, dus laten we zeggen die van de laatste twee maanden. Dat betekent dat hij of zij ook weet waar ik overweeg te solliciteren, welke issues mij hebben beziggehouden, waar ik extra info over zocht maar waar ik niets over heb gepubliceerd, zelfs niet over heb gemaild.

Een zijstapje.

Gistermiddag is de boedel van het bedrijf waar ik werkte overgenomen door een partij, die luttele minuten na de deal met de curator 12 man sterk binnenviel om het technisch beheer van een aantal klanten over te nemen. Ik kon nog net de desktop van een afwezige collega locken, anders had zijn hele hebben en houwen open gelegen. Alle communicatie in de klantendossiers, de inhoud van de databases, de mailserver – alles is nu eigendom van een andere partij die, eerlijk is eerlijk, niet bekend staat om zijn integriteit en de Capcave medewerkers bovendien niet gunstig gezind is. Ik kan je vertellen dat dit niet goed voelt. Waarom ik dit hier schrijf? Om mijn bedenkingen over dataopslag voor jou duidelijk te maken met een real-life voorbeeld, zodat het iets concreter wordt dan de theoretische mogelijkheid dat Google gegevens zou kunnen misbruiken. Tegelijk weet ik dat KQ wordt gelezen door klanten, medewerkers, oud-medewerkers en allerlei andere betrokkenen. Daar hou ik rekening mee in mijn formulering, en dat vergt energie. In email (dat geen publiek, maar een privé communicatiemiddel is) wil ik vrijuit kunnen spreken. En ik wil kunnen zoeken zonder dat ik me er continue van bewust ben dat iemand anders straks precies kan volgen waarnaar ik gezocht heb, en wat ik heb gevonden.

Wat nu als het Google aandeel straks om de een of andere reden in elkaar stuitert en de tent wordt overgenomen? Hoe gaat de nieuwe eigenaar dan om met jouw gegevens? Verkopen aan de hoogste bieder? Hoe integer is die hoogste bieder?

Oke je hebt best wel een punt. Maar feit is dat als ik iets illegaal zou willen doen dan zou ik dat nooit vanaf m’n eigen computer of mailaccount doen. Dan zou ik bijvoorbeeld lekker anoniem in een internetcafe gaan zitten (let wel op of er camera’s hangen want op die manier is al een keer een afperser gepakt)

Google mag op m’n eigen PC alles van me weten.

Gert Jan, ik ga helemaal mee in je verhaal. Ik raad mensen GMail ook af. Mensen springen veel te makkelijk met hun persoonsgegevens om. Alles wat over mij op internet te vinden is (en dat is nogal wat ;)), is te vinden omdat ik dat wil, omdat ik die zelf ooit een keer op internet gezet heb.
In principe heb ik niet zo veel te verbergen. Al die informatie staat verspreid over allerlei websites en is onmogelijk aan elkaar te knopen. En als ik me ergens moet registreren, dan doe ik dat waar mogelijk met een niet-bestaand emailadres en incorrecte NAW gegevens. Mocht een werkend emailadres wel vereist zijn, dan heb ik daar diverse spam-accounts voor (erg handig, een eigen .nl domein met catch-all pop3).

Nee, Google mag de door mij ingevulde zoektermen weten (en waarschijnlijk tracken ze ook een gedeelte van mijn surfgedrag door de Google AdSense advertenties die overal als paddestoelen uit de grond schieten), maar daar houd het echt bij op. Geen Google-bar, geen Gmail, geen persoonlijke informatie.

paranoia? ik gebruik mijn eigen mailserver en smtp…..

Zo is er ook een club die naast een zoekmachine en (hot) mail ook nog een zeer bekende instant messenger en een zeer bekend operating system heeft. Zij staan ook nu al bekend als een club die de regels naar hun eigen hand zet.

Deleted = Dazzle

Sorry voor het voorgaande bericht. Vautje…

Het is mij in het verleden al vaker opgevallen dat internetgebruikers die privacy als een overbodige luxe beschouwen, vaak met de term paranoïde komen aanzetten. Wat is er zo gek aan het niet willen accepteren van b.v. het feit dat iemand’s surfgedrag gebruikt wordt om een marketingprofiel samen te stellen? Die profielen zijn te koop en worden o.a. gebruikt om je doelgericht met spam te bestoken. Een sprookje? Vergeet het maar! Allang harde realiteit hier in de V.S. Zelfs de IP’s doen er vrolijk aan mee: it’s all about the almighty buck. Ik vind Gert Jan dus niet paranoïde.

Nog iets over het vinden van persoonlijke gegevens via zoekmachines. Hoewel er met de gangbare engines over mij geen informatie te vinden is, zelfs niet na 11 jaar internet, geldt dat niet voor Zabasearch. Deze site beroemd zich erop “The #1 Free People Search and Public Information Search Engine” te zijn. Bijna iedereen die in de V.S. woont, kun je daarin vinden met naam, adres, telefoonnummer en vaak ook de leeftijd. Wat dan nog zul je denken, dat is niet meer dan een uitgebreid digitaal telefoonboek? Het venijn zit hem daarin dat je tegen een relatief kleine vergoeding een background check kunt kopen.
Daarmee krijgt je de beschikking over informatie betreffende: een strafblad, of de persoon ooit zakelijk of privé failliet is gegaan, belastinggegevens, gerechtelijke veroordelingen, vroegere adressen, huisgenoten, familieleden en zelfs de buren. Daarnaast nog gegevens over eventueel onroerend goed en de bijbehorende hypotheek en niet te vergeten ooit behaalde diploma’s en brevetten.

Dit is de URL:
http://www.zabasearch.com/

Wat ik mij afvraag, is of zo’n site in Nederland tegen juridische problemen aan zou lopen.

Microsoft vind ik pas eng !!!
http://tweakers.net/nieuws/39111