Een negatieve coronatest. Woohoo!

Vrijdag 12 Maart 2021 om 12:34

Al sinds maart vorig jaar leven we hier thuis in verschillende gradaties van isolatie. We mijden alle contacten, doen een keer per week 's ochtends vroeg boodschappen bij een groothandel die zo ruim is opgezet dat je moeiteloos 2 meter afstand kunt houden, en bezoeken afgelegen natuurgebieden op tijdstippen dat andere mensen nog rustig wakker worden.

We hebben handenwasstraten ingericht met speciale zeep en 'gloves in a bottle' zodat we schone handen hebben zonder ze stuk te wassen. De alcohol-gel kopen we in per jerrycan (lang leve die groothandel), we ventileren hartstochtelijk en er staan luchtwassers die de verse lucht automatisch filteren, ioniseren, bevochtigen en de resterende virusdeeltjes met UV-C de nek omdraaien.

We grappen wel eens dat het hier net de lokale afdeling infectieziektes is, maar het zijn vrij standaard maatregelen voor de bijna 2 miljoen medelanders met 'onderliggend lijden' of zoals het RIVM dat wat correcter formuleert; 'mensen die vanwege hun medische achtergrond meer risico hebben om ernstig ziek te worden of te overlijden door corona.'

Oh ja, en ik werk natuurlijk volledig thuis.

Maar soms moet je toch echt even naar kantoor, in dit geval een probleempje met m'n laptop dat niet vanaf afstand te fiksen was. En alsof de duvel ermee speelt: woensdag kreeg ik bericht dat een collega die vlak daarvoor in dezelfde ruimte was en die ik - op afstand en met mondneusmasker, conform de strenge regels van het bedrijf - kort gesproken had, positief was getest.

Ik was ondertussen neusverkouden geworden, of misschien waren het wel pollen. Of misschien dus toch corona.

Net als in voorgaande situaties, waarbij zoon Jochum via z'n werk in de gevarenzone was beland, roept Rineke als onze Coördinator Virusbestrijding dan een hoger dreigingsniveau uit en worden de isolatiemaatregelen voor de potentiële patiënt per direct een tandje opgeschroefd:

• Natuurlijk zo snel mogelijk testen.
• Tot er een negatieve uitslag is (of je 24 uur klachtenvrij bent) blijf je 24/7 op je kamer. In mijn geval betekende dat een logeerbed in m'n werkkamer annex studio.
• Eten en drinken wordt voor je gesloten deur neergezet en met een bescheiden klopje aangekondigd (luxe hoor!).
• Als je een 'bio break' nodig hebt draag je een mondneusmasker.
• Met de regelmaat van de klok registreer je alle vitale waardes (lichaamstemperatuur, zuurstofsaturatie, hartslag en bloeddruk) die je logt in een gedeelde online spreadsheet.

Toen vanmorgen de negatieve uitslag binnenkwam was ik opgelucht en dankbaar. Opgelucht, omdat ik geen corona heb (wat ik ook niet verwacht had), en het leven gewoon door gaat. Rineke had een paar belangrijke afspraken on hold moeten zetten, en die kunnen alsnog doorgang vinden. Dankbaar, omdat het me er weer extra bij bepaalde dat we weliswaar een boel maatregelen nemen, maar dat we ook in de gezegende omstandigheden zijn dat we dat kunnen doen.

Thuiswerken kan alleen omdat ik een huis heb, en werk, en daardoor de financiële armslag om mijn leefomgeving zo virusvrij mogelijk in te richten. Als ik in mijn omgeving zie hoeveel mensen hun baan hebben verloren of als ondernemer of zzp-er bijna kopje onder gaan...

Nog iets verder uitzoomend: mijn 'onderliggende lijden' (waar ik niets aan kon doen, ik ben d'r mee geboren) maakt me onderdeel van een vrij grote groep medisch minder fortuinlijke mensen, maar het feit dat ik hier in Nederland geboren ben (waar ik eveneens niets aan kon doen) maakt me onderdeel van een, op wereldwijde schaal bekeken, zeer selecte, uiterst fortuinlijke groep. En het contrast met die andere 99% is groot, beschamend groot.

Terwijl ik mezelf zielig zat te vinden achter m'n ultra-wide 4K monitor met studiospeakers reisden vrienden naar Bosnië om daar mee te lopen met vluchtelingen op hun reis naar veiligheid. Om het gesprek aan te gaan, en samen te zoeken naar een uitweg.